محل تشکیل سنگ بازالت

بازالت یک سنگ ماگمایی است که از سرد شدن گدازه های آتشفشانی پس از فوران تشکیل میشود. بازالت دارای ساختاری متشکل از 45-55 درصد حجمی سیلیس، حدود 10 درصد حجمی مواد معدنی حاوی فلدسپات است.

چگالی سنگ بازالت 3.0 گرم بر سانتیمتر مکعب است. در این مقاله قصد داریم در مورد محل تشکیل سنگ بازالت صحبت کنیم پس اگر علاقمند به این حوزه هستید با ما همراه باشید.

پیشنهاد می کنیم مقاله سنگ آتشفشانی را مطالعه کنید. 

چگونگی تشکیل سنگ بازالت

سنگ بازالت از گازهای محلول خارج شده از گدازه ی به شکل حباب تشکیل شده است. زیرا وقتی ماگما نزدیک سطح بالا می رود، وقتی فشار کاهش می یابد، گاز خارج می شود.

اما آنها به دام می افتند زیرا گدازه ها قبل از اینکه گازها بتوانند فرار کنند سریعتر سرد می شود. در کشورهای مختلف سنگ بازالت به وفور یافت می شود. کشور ما ایران هم از اینگونه کشورهاست.

– سختی سنگ بازالت همواره از نظر کارشناسان سنگ برتر با سختی بالا و ظرفیت باربری عالی است. می توان گفت که این بارزترین مزیت این سنگ است.

– تحت تاثیر آب و هوا نیست و با عایق صوتی خوب، عایق حرارتی و به ویژه ضد آب، بازالت کاملا تحت تأثیر عوامل جوی قرار نمی گیرد.

– از لیز خوردن خودداری می کند.

– دارای زیبایی شناسی بالاست. سنگ بازالت با زیبایی ساده اما با ویژگی هایی از طبیعت، به ساختمان شما شخصیتی بسیار منحصر به فرد می بخشد. چیزی که به سختی در سنگ دیگری یافت می شود.

محل تشکیل سنگ بازالت

بازالت، سنگ آذرین اکستروژن (آتشفشانی) که محتوای سیلیس کم، تیره رنگ و نسبتاً غنی از آهن و منیزیم است. برخی از بازالت ها کاملاً شیشه ای (تاکیلیت) هستند و بسیاری از آنها بسیار ریزدانه و فشرده هستند.

با این حال، معمولاً برای آنها ساختار پورفیری با کریستال های بزرگتر (فنوکریست) الیوین، اوژیت یا فلدسپات در یک ماتریکس ریز کریستالی (توده زمین) نشان داده می شود.

الیوین و اوژیت رایج ترین کانی های پورفیری در بازالت ها هستند. فلدسپات پلاژیوکلاز پورفیری نیز یافت می شود. گدازه های بازالتی اغلب اسفنجی یا پوکه هستند. حفره های بخار با مواد معدنی ثانویه مانند کلسیت، کلریت و زئولیت پر می شوند.

بازالت‌ها را می‌توان به طور کلی از نظر شیمیایی و سنگ‌نگاری به دو گروه اصلی طبقه‌بندی کرد: بازالت‌های تولئیتی و قلیایی. گدازه های بازالتی تولئیتی با پلاژیوکلاز کلسیکی با اوژیت، پیژونیت یا هیپراستن و الیوین (به ندرت) به عنوان کانی های مافیک غالب مشخص می شوند.

بازالت قلیایی معمولی حاوی الیوین و معمولاً اوژیت دیوپسیدی یا تیتانیفر است. بازالت های قلیایی در میان گدازه های حوضه های اقیانوسی غالب بوده و در میان گدازه های مافیک مناطق پیشین و پشتی کمربندهای کوهستانی رایج هستند.

کانی های گروه فلدسپاتوئید در تعداد زیادی از سنگ های بازالتی متعلق به گروه قلیایی وجود دارند. نفلین، آنالسیم و لوسیت رایج ترین هستند، اما هاوینیت گاهی اوقات وجود دارد.

بیشتر بخوانید: قیمت سنگ شیاری بازالت

اغلب تعیین ترکیب معدنی سنگ های آتشفشانی به دلیل اندازه دانه بسیار ریز آنها عملی نیست و زمین شناسان سپس سنگ ها را از نظر شیمیایی طبقه بندی می کنند و محتوای کل اکسیدهای فلز قلیایی و سیلیس (TAS) اهمیت ویژه ای دارد.

سپس بازالت به عنوان سنگ آتشفشانی با محتوای 45 تا 52 درصد سیلیس و حداکثر 5 درصد اکسیدهای فلز قلیایی تعریف می شود. بازالت معمولاً به دلیل محتوای بالای اوژیت یا سایر کانی‌های پیروکسن تیره رنگ، خاکستری تیره تا سیاه است، اما می‌تواند طیف وسیعی از سایه‌ها را نشان دهد.

برخی از بازالت‌ها به دلیل محتوای بالای پلاژیوکلاز کاملاً روشن هستند و گاهی اوقات به‌عنوان لوکوبازالت توصیف می‌شوند. تشخیص بازالت سبکتر از آندزیت دشوار است، اما یک قانون کلی که در تحقیقات میدانی استفاده می شود این است که بازالت دارای شاخص رنگ 35 یا بیشتر است.

خواص فیزیکی بازالت منعکس کننده محتوای سیلیس نسبتا کم و به طور معمول محتوای بالای آهن و منیزیم آن است. چگالی متوسط بازالت 2.9 گرم بر سانتی متر مکعب است، در مقایسه با چگالی معمولی گرانیت 2.7 گرم بر سانتی متر مکعب.

ویسکوزیته ماگمای بازالتی نسبتاً کم است، در حدود 104 تا 105 cP، اگرچه این مقدار هنوز چندین مرتبه بالاتر از آب (که ویسکوزیته حدود 1 cP دارد) است.

بازالت اغلب پورفیری است، حاوی بلورهای بزرگتر (فنوکریست) است که قبل از اکستروژن که ماگما را به سطح می آورد، تشکیل شده و در ماتریکس با دانه های ریزتر جاسازی شده است.

این فنکریست ها معمولاً از اوژیت، الیوین یا پلاژیوکلاز غنی از کلسیم هستند که بالاترین دمای ذوب مواد معدنی معمولی را دارند که می توانند از مذاب متبلور شوند و بنابراین اولین بلورهایی هستند که کریستال های جامد را تشکیل می دهند.

اصطلاح بازالت گاهی به سنگ‌های نفوذی کم عمق با ترکیبی معمولی از بازالت اطلاق می‌شود، اما سنگ‌هایی با این ترکیب با توده زمینی فانریتیک (درشت‌تر) به‌طور مناسب‌تر به عنوان دیاباز (که دولریت نیز نامیده می‌شود) یا زمانی که دانه درشت‌تر هستند (درشت‌دانه) نامیده می‌شوند.

کریستال هایی با قطر بیش از 2 میلی متر)، به صورت گابرو. بنابراین دیاباز و گابرو معادل های هیپابیسال و پلوتونیک بازالت هستند.

مقاله پیشنهادی: مزایا و معایب سنگ بازالت

شرکت سنگ بازالت ماکو

شرکت سنگ بازالت ماکو با سابقه ای طولانی در این زمینه دارنده مهمترین معادن سنگ اندزیت، گرانیت، بازالت و تراورتن در سطح کشور است.

این شرکت با داشتن کارخانه های سنگبری در مناطق ماکو، فرآیند استخراج سنگ گرانیت را بصورت اسلب و تایل انجام می دهد.

برای اطلاع از قیمت ها با شماره های موجود در سایت تماس بگیرید.

اینستاگرام بازالت ماکو را فالو کنید.